راهنمای تشخیص کیفیت پارچه: نکاتی برای خریداران حرفه‌ای

تشخیص کیفیت پارچه از جمله مهم ترین مواردی ست که باید زمان خرید به آن توجه کرد. چراکه در بسیاری از موارد، این پارچه است که دوخت لباس را با مشکل مواجه می‌کند. به همین خاطر ما در این مقاله از فروشگاه یسنا چاپ، به عنوان فروشگاهی معتبر در زمینه فروش پارچه طرح دار، ساده و…، مهم‌ترین فاکتورهایی که با کمک آن می‌توان کیفیت پارچه را تشخیص داد را بررسی می کنیم تا بتوانید بهترین پارچه را برای دوخت لباس خریداری کنید.

مچاله شدن پارچه؛ راهی برای تشخیص کیفیت 

یکی از ساده‌ترین روش‌های تشخیص کیفیت پارچه، مچاله کردن آن در دست است. پارچه‌ای که پس از فشرده شدن و رها شدن چروک‌های زیادی روی خود نشان دهد، احتمالاً از الیاف مصنوعی یا کیفیت پایین‌تری برخوردار است.

در مقابل، پارچه‌های باکیفیت و طبیعی معمولاً خاصیت بازگشت‌پذیری بهتری دارند و پس از فشردن، کمتر چروک می‌شوند. این آزمایش به‌ویژه برای پارچه‌های لباس‌های رسمی یا روزمره مفید است، زیرا نشان می‌دهد پارچه در طول روز چقدر ظاهر خود را حفظ می‌کند.

این روش بیشترین کاربرد را برای تشخیص کیفیت زمان خرید پارچه ساتن ال ایکس دارد. چراکه پارچه ساتن به دلیل سطح براقی که دارد، چین و چروک را بیشتر نمایان می‌کند.

قرار دادن پارچه مقابل نور

قرار دادن پارچه مقابل نور
وقتی پارچه را مقابل نور مستقیم مانند نور خورشید یا چراغ قرار می‌دهیم، می‌توان میزان یکنواختی بافت، ضخامت و تراکم نخ‌ها را بررسی کرد. اگر پارچه دارای نقاط نازک یا بافت غیر یکنواخت باشد، نور به‌صورت نامنظم از آن عبور می‌کند و نشانه‌ای از کیفیت پایین است.

بیشتر بخوانید» راهنمای انتخاب پارچه مناسب برای چاپ

پارچه‌های باکیفیت دارای بافتی منسجم و یکنواخت هستند که نور را به‌طور یکدست از خود عبور می‌دهند. این روش برای تشخیص عیوب پنهان پارچه مانند پارگی‌های جزئی یا نقص بافت نیز کاربرد دارد و اطلاعات دقیقی به مصرف‌کننده می‌دهد.

کشیدن درزهای لباس

با کشیدن آرام درزهای لباس می‌توان کیفیت دوخت و استحکام پارچه را بررسی کرد. اگر درزها به‌راحتی باز شوند یا نخ‌ها شل شوند، نشان‌دهنده دوخت ضعیف و کیفیت پایین است. در لباس‌های باکیفیت، درزها با دوخت‌های محکم و منظم انجام شده‌اند و در برابر کشش مقاوم هستند.

این روش به‌ویژه در لباس‌های آماده و دوخته‌شده کاربرد دارد، چون هم کیفیت دوخت و هم نوع پارچه را تا حدی مشخص می‌کند. کشیدن درزها نباید باعث باز شدن دو لایه پارچه از هم شود؛ اگر این‌گونه باشد، کیفیت قابل قبولی ندارد.

کشیدن پارچه برای تشخیص کیفیت

با کشیدن آرام پارچه در دو جهت، می‌توان میزان انعطاف‌پذیری و استحکام آن را ارزیابی کرد. پارچه‌هایی که بیش‌ازحد کش می‌آیند یا پس از رها شدن حالت اولیه خود را از دست می‌دهند، معمولاً از الیاف بی‌کیفیت یا با درصد بالای مواد مصنوعی ساخته شده‌اند.

بیشتر بخوانید» مهم ترین فاکتورهای بهترین پارچه مانتویی

پارچه‌های باکیفیت معمولاً مقاومت نسبی در برابر کشش دارند و پس از رهاسازی به‌سرعت به حالت اولیه بازمی‌گردند. این روش برای ارزیابی پارچه‌های مورد استفاده در لباس‌های ورزشی، کشی یا روزمره بسیار مؤثر است و کیفیت عملکرد پارچه را نشان می‌دهد.

تشخیص جنس پارچه از روی درجه اتو

هر پارچه‌ بسته به جنس خود، تحمل مشخصی در برابر حرارت دارد. تنظیم درجه اتوی مناسب، راهی برای تشخیص نوع و کیفیت پارچه است. پارچه‌های طبیعی مانند پنبه و کتان به درجه بالاتری نیاز دارند، در حالی‌که الیاف مصنوعی مانند پلی‌استر در دماهای پایین‌تر اتو می‌شوند.

اگر پارچه در برابر حرارت پایین واکنش نشان دهد، احتمالاً از جنس مصنوعی یا بی‌کیفیت است. با آزمایش تدریجی از درجه‌های پایین به بالا، می‌توان تشخیص داد که پارچه چه ترکیب الیافی دارد و در چه دسته‌ای از کیفیت قرار می‌گیرد.

درجه ۱ اتو یا همان درجه ضعیف

درجه ۱ اتو حرارت بسیار کمی دارد و برای پارچه‌های بسیار حساس مثل نایلون یا حریر مصنوعی استفاده می‌شود. اگر پارچه‌ای تنها با همین درجه قابل اتو باشد و در درجه بالاتر آسیب ببیند، احتمالاً از الیاف مصنوعی یا ترکیبی ارزان ساخته شده است. این نوع پارچه‌ها ممکن است ظاهری زیبا داشته باشند اما دوام کمتری دارند.

بررسی واکنش پارچه به این درجه می‌تواند در تشخیص کیفیت و نوع آن مؤثر باشد. معمولاً پارچه‌های باکیفیت طبیعی مانند پنبه، تحمل بیشتری نسبت به حرارت دارند و در این درجه به‌خوبی اتو نمی‌شوند.

درجه ۲ اتو، مناسب ابریشم مصنوعی

درجه ۲ اتو حرارتی متوسط ایجاد می‌کند که برای پارچه‌هایی مانند ابریشم مصنوعی، پلی‌استر و برخی الیاف ترکیبی مناسب است. اگر پارچه در این درجه به‌خوبی صاف شد و آسیبی ندید، احتمالاً از الیاف نیمه‌مصنوعی یا ترکیبی با کیفیت متوسط ساخته شده است.

بیشتر بخوانید» معرفی بهترین پارچه های پاییزه

اما اگر در همین درجه دچار سوختگی، براق‌شدگی یا تغییر شکل شد، کیفیت پایین‌تری دارد. این روش می‌تواند کمک کند تا بفهمیم پارچه چقدر در برابر گرما مقاوم است و چه سطحی از مراقبت و دقت در هنگام اتو نیاز دارد.

درجه ۳ اتو، تریلین- لئوناردو

درجه ۳ اتو حرارت نسبتاً بالایی دارد و برای پارچه‌هایی از جنس تریلین، لئوناردو یا حتی برخی انواع کتان و پنبه مناسب است. اگر پارچه در این دما به‌راحتی اتو شد و دچار تغییر رنگ یا براق‌شدگی نشد، نشانه‌ای از کیفیت مناسب و مقاومت خوب در برابر حرارت دارد.

در مقابل، اگر تغییر شکل پیدا کرد یا چسبنده شد، احتمالاً از الیاف بی‌کیفیت یا مصنوعی ساخته شده است. این تست، راهی مناسب برای شناخت جنس دقیق پارچه و تمییز دادن بین الیاف طبیعی، ترکیبی و مصنوعی است.

سوزاندن قسمتی از پارچه

سوزاندن بخش کوچکی از پارچه یکی از دقیق‌ترین روش‌ها برای تشخیص نوع الیاف و کیفیت آن است. الیاف طبیعی مانند پنبه یا پشم پس از سوختن خاکستر نرمی ایجاد می‌کنند و بویی شبیه کاغذ یا موی سوخته دارند. در حالی‌که الیاف مصنوعی مانند پلی‌استر به شکل گلوله‌ در می‌آیند و بوی پلاستیک می‌دهند.

با این تست می‌توان به‌راحتی نوع پارچه را تشخیص داد. البته این روش باید با دقت زیاد و فقط روی نمونه‌های کوچک انجام شود، زیرا ممکن است پارچه آسیب ببیند یا خطر آتش‌سوزی ایجاد شود.

بیشتر بخوانید» فاکتورهای مهم در نگهداری از پارچه های طرح دار

گلوله شدن نخ

گلوله شدن نخ
گلوله شدن نخ یا پرز دادن پارچه در اثر سایش مکرر، نشانه‌ای از کیفیت پایین نخ‌های به‌کار رفته در آن است. وقتی الیاف مصنوعی یا ترکیبی بی‌کیفیت در پارچه استفاده شده باشد، پس از مدتی اصطکاک، گره‌های کوچکی روی سطح آن ایجاد می‌شود.

این پدیده بیشتر در لباس‌های نخی یا پلی‌استر دیده می‌شود. برای تشخیص، می‌توان پارچه را بین دست‌ها مالش داد یا به لباس‌های قدیمی نگاه کرد. پارچه‌های با نخ‌های مرغوب و با تراکم مناسب، مقاومت بالاتری در برابر گلوله شدن دارند و ظاهر زیبای خود را حفظ می‌کنند.

رنگ سوختگی پارچه

رنگ باقی‌مانده پس از سوختن پارچه، می‌تواند سرنخی از جنس الیاف باشد. پارچه‌های پنبه‌ای پس از سوختن خاکستری مایل به سفید ایجاد می‌کنند، در حالی‌که الیاف مصنوعی مانند پلی‌استر، سیاه یا قهوه‌ای سوخته می‌شوند. اگر پارچه پس از سوختن لکه‌های تیره و چسبناک از خود برجای گذاشت، به احتمال زیاد کیفیت پایینی دارد.

این روش مکمل بررسی‌های دیگر است و در کنار بو و شکل خاکستر، به‌طور دقیق‌تر جنس و مرغوبیت پارچه را مشخص می‌کند. البته باید این تست را با احتیاط و در فضای مناسب انجام داد.

بوی سوختگی پارچه

بوی حاصل از سوزاندن پارچه نیز یکی از راه‌های شناخت نوع الیاف به‌کار رفته در آن است. اگر بویی شبیه موی سوخته یا کاغذ سوخته احساس شد، نشان‌دهنده الیاف طبیعی مانند پشم یا پنبه است. در مقابل، اگر بویی شبیه پلاستیک سوخته یا مواد شیمیایی ایجاد شود، احتمالاً پارچه از الیاف مصنوعی ساخته شده است.

این روش سریع و قابل‌اعتماد است و به‌ویژه در کنار مشاهده خاکستر یا گلوله‌ی سوخته، تشخیص دقیق‌تری از کیفیت و نوع پارچه ارائه می‌دهد. استفاده از این روش در تست‌های آزمایشگاهی بسیار رایج است.

تشخیص جنس پارچه از روی آبرفت

کم شدن عرض پارچه بعد از شسشتشو، را آبرفت می‌گویند. به همین خاطر از جمله اصلی‌ترین فاکتورهای کیفیت پارچه محسوب می‌شود. زیرا هر لباسی که با آن دوخته شود، بعد از هربار شستشو، اندازه‌های آن کم می‌شود.

کلام پایانی

در این مقاله از وبسایت یسنا چاپ به بررسی فاکتورهای مهم در تشخیص کیفیت پارچه پرداختیم. نکته اینجاست که تمامی این موارد را در پارچه‌هایی که به مشتریان خود ارائه می‌دهیم، رعایت می‌کنیم تا محصولی با درجه کیفی بالا را از ما خریداری کنند. زیرا بر این باوریم که تمامی مشتریان ما، استحقاق استفاده از محصولاتی با بهترین کیفیت را دارند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *